Wel eens in Hongkong geweest? En toen ook van de stad naar het vliegveld gereden in die prachtige trein? Op tijd, schoon, veilig. De koffers al ingecheckt bij het instappen. Een kaartje uit een automaat waar je geen gebruiksaanwijzing voor nodig hebt. Wat een comfort!

In vergelijking met China zijn we maar een piepklein land. Toch horen we op veel terreinen tot de wereldtop. Zoals met dijken, water en bruggen. Logisch. Altijd hebben we de zee op afstand moeten houden. We doen daar alles voor. Zelfs samenwerken. Ook in logistiek zijn we goed. Al eeuwenlang zijn we een draaischijf waar goederen- en passagiersstromen binnenkomen, gesplitst en naar elders doorgestuurd worden. Onze havens behoren tot de beste ter wereld. Maar een klein land kan niet in alles goed zijn. Al geven we dat niet graag toe, sommige dingen kunnen we gewoon niet. Zo weten we sinds de Fyra dat we niet in staat zijn een goed functionerende Hogesnelheidstrein in te kopen. Sinds jaar en dag rijden die overal in Europa rond. Niet moeilijk daar een goeie uit te zoeken, zou je zeggen. Maar dat doen we niet. Stronteigenwijs. We willen goedkoop, te goedkoop. Hoe noem je dat? Zuinig, slordig, incompetent? U mag het zeggen. We maken er een potje van.

Ook een HSL-baan aanleggen, kunnen we niet. Ook daar het zelfde patroon. Overal in Europa zijn die spoorbanen aangelegd. Kijken welke het meest geschikt is voor onze situatie en kopiëren, zou je denken. Maar nee, zo gaat dat hier niet. Iemand wilde een eigen, Nederlands veiligheidssysteem. Zou beter zijn dan alles wat er was. Nee, dus. De baan lag jarenlang ongebruikt, omdat het systeem te kwetsbaar was. En toen dat eindelijk verholpen was, waren er geen treinen. Grote infrastructurele projecten zijn trouwens sowieso niet ons sterkste punt. De Betuwelijn, een goederenlijn die miljarden gekost heeft en de Rotterdamse haven pijlsnel zou verbinden met Duitsland, loopt nog steeds dood op het rangeerterrein van het Duitse grensplaatsje Emmerich. Toch moest die lijn er komen omdat de Rotterdamse havenbronnen wilden laten zien wie het in dit land uiteindelijk voor het zeggen heeft. En daar ligt ie dan. Te wachten op een glorieuze toekomst.

Fyra, HSL, Betuwelijn en zet daar de vrije busbaan tussen Huizen en station Hilversum maar bij. De baan had bij de lancering van de plannen in 2009 iets moeten worden als die trein in Hongkong. Wat intussen daarvan rest, is een uitgekleed lijntje (zonder de eerst beoogde aftakkingen naar Almere en Utrecht) waarvoor rond de honderd miljoen is uitgetrokken om een reistijdverkorting van een minuut of tien te bereiken. Soms maak ik me zorgen. Ik denk aan Hongkong. Aan de trein, de snelheid, het gemak. Vitaal, ondernemend. Ik google op HOV ’t Gooi. Lees de eindeloze adviezen van alle bureaus die ingehuurd worden omdat politieke moed en draagvlak ontbreken om goede, inspirerende besluiten te nemen. Voel het wantrouwen in de discussie. De stroperigheid, het onvermogen.

Nee, we kunnen het niet. Sommige dingen kunnen we niet.