De afgelopen twee maanden zat ik op Bonaire. Het waait er altijd. Aande ene kant van het eiland beukt de zee tegen de kust (zie hierboven). Aan de andere kant begint de wind stilletjes en aanmerkelijk bedeesder aan zijn tocht over zee. Vandaar die naam: Benedenwindse eilanden.
Ik was er predikant van de Protestantse Kerk. Voor het Kerkblad schreef ik dit als afscheid.
Recente reacties