November 2007 organiseerde het toenmalige Gemeenschapsfonds (nu Activiteitenfonds) een gesprek met vrijwilligersorganisaties over de Blaricumse dorpsgemeenschap. Een belangrijk thema, vonden de aanwezigen (zo’n 25 man). Jammer alleen, klaagden ze, dat de (lokale) overheid vooral haar eigen belang behartigde en dat dat slechts zeer ten dele samenviel met wat de vrijwilligers als hun belangen zagen. Zelfs de imkers van bijenschans Steegland wilden in die tijd niets meer met de politiek te maken hebben. Er was een gapende kloof tussen lokale overheid en deze lokaal actieve burgers.

Dat dat elf jaar later heel anders is, blijkt als je het Coalitieakkoord leest, dat 24 april j.l. door de Raad met grote meerderheid is aangenomen. Centraal in het Akkoord staan verbetering en uitbouw van de dorpsgemeenschap. Het gaat over kroonjuwelen en kernwaarden. Over veiligheid, groenonderhoud en openbaar vervoer. Over evenementen, sportvoorzieningen, duurzaamheid en een woonbeleid waardoor alle inkomensgroepen hier kunnen wonen. En, natuurlijk, over gezonde financiën, goede communicatie en burgerparticipatie.

Vier van de zes partijen in de Raad (Hart voor Blaricum, De Blaricumse Partij, CDA en Democratisch Alternatief Blaricum, dat trouwens graag had willen meedoen) stemden voor. De andere twee partijen, D66 en VVD, waren niet tegen, maar wachtten liever even af.

Met haar brede akkoord en haar aandacht voor wat burgers willen past Blaricum in de landelijke trend. Want de zaak is aan het verschuiven in de gemeentepolitiek. Enerzijds komen er steeds meer partijen. De zaak fragmentariseert, zou je zeggen. Maar kijk, partijen zijn veel meer dan vroeger gaan samenwerken. Sombere voorspellingen dat regeren met zoveel kleine partijen onmogelijk zou zijn, zijn tot nu toe niet uitgekomen. Overal zie je coalities gedragen door vier, soms zelf vijf partijen.

Die ontwikkeling leidt tot een andere vorm van bestuur. Ging het er eerder om, zoals in 2007, dat je de macht had om legitiem je plannen uit te voeren. Tegenwoordig gaat het om representativiteit – de vele partijen zorgen ervoor dat de Raad met haar besluiten de samenleving in al haar facetten moet representeren. Vanzelfsprekend dat ze bij die besluitvorming de burgers betrekt. Terecht dan ook dat aandacht voor burgerparticipatie speciaal in het Coalitieakkoord vermeld wordt. Jammer voor de imkers dat het in 2007 zover nog niet was.

Tussen twee haakjes, deze ontwikkeling in de gemeentepolitiek staat haaks op het voornemen van de Provincie de Gooise gemeentes samen te voegen. Centraal punt in die plannen is de bestuurskracht. Precies het begrip dat tien jaar terug hoog in het vaandel stond en zorgde voor de kloof tussen burgers en politiek. De ontwikkeling in de lokale politiek is juist de andere kant op. Het moet representatiever worden, dichter bij de burgers, minder van bovenaf gestuurd.

Voor het zover is, is er trouwens nog wel wat huiswerk te doen. Hoe komt de politiek erachter wat de burgers willen? Goed idee in dat verband om een onafhankelijk bureau te laten onderzoeken hoe burgers tegen de samenvoeging van Huizen, Laren en Blaricum aan kijken. Een bestuur dat echt luistert maakt zichzelf sterk. Wie zou zo’n bestuur willen missen?